دنیایی از غریبه ها!

چند وقت پیش کتابی می خواندم به نام A World of Strangers اثر Lyn Lofland. این کتاب نتیجه مشاهدات ظریف و دقیق نویسنده در مورد چگونگی زندگی انسان ها در جوامع شهری است. گفتنی است این کتاب مشاهدات نویسنده در جامعه آمریکا را شرح می دهد اما اکثر مشاهدات در جامعه ما هم صادق است. در این پست نکات جالب را با شما به اشتراک می گذارم.

دنباله های ورود (Entrance Sequences) : به مراحلی گفته می شود که فرد در زمان ورود به یک مکان عمومی پشت سر می گذارد. این مراحل با ترجمه خودمانی عبارتند از:

۱- حاضرم؟ (Checking for readiness): در این مرحله فرد سعی می کند با پیداکردن یک جسم شفاف مانند آینه یا شیشه وضعیت کلی خود را بررسی کند و ببیند برای ورود حاضر هست یا نه.

۲- بررسی سریع اطراف (Taking a reading): در این مرحله فرد وارد مکان عمومی می شود و با نگاهی سریع وضعیت اطراف را بررسی می کند. برای به دست آوردن فرصت برای این نگاه سریع افراد روش های متفاوتی ذارند: بعضی ها بستن در را کش می دهند تا با فرصت پدیدآمده اطراف را بررسی کنند. بعضی ها وانمود می کنند که دارند به ساعتشان نگاه می کنند. البته اگر کسی دوست یا آشنایی داشته باشد که در مکان عمومی منتظرش است ممکن است اصلا اطراف را بررسی نکند و اطلاعات لازم را از دوستانش کسب کند!

۳- پیداکردن جا (Finding a Place): در این مرحله فرد سعی می کند جایی برای نشستن یا منتظرماندن پیدا کند. در این حالت بسیاری از افراد با نگاه کردن به صندلی یا محل مورد نظرشان به سمت آن می روند و آنجا را تصاحب می کنند. البته بعضی هم به شیئی که به ظاهر نظرشان را جلب کرده (مثل یک نقاشی) نگاه می کنند و صندلی یا جای نزدیک به آن را انتخاب می کنند.

نکته جالب در انتخاب جا این است که غریبه ها تمایلی برای نشستن کنار هم ندارند و این دلیل پراکنده نشستن افراد در محیط های عمومی است.

روش انتظار (Waiting Styles): بعد از ورود فرد وارد مرحله انتظار می شود. لافلند به زیبایی افراد را با توجه به روش انتظارکشیدنشان دسته بندی می کند. این دسته بندی ها با کمی دستکاری عبارتند از:

۱- مجله خوان ها: به افرادی گفته می شود که در زمان انتظار در حال مطالعه مجله هستند. البته امروزه مجله جای خود را به تلفن همراه داده است. افراد به این شکل خودشان را ازدنیای اطراف جدا می کنند.

۲- لانه سازها (Nester): این افراد سعی می کنند وسایلشان را دور خود بچینند و با این کار به دیگران اخطار می دهند که نباید وارد حریم شخصیشان شوند.

۳- کارآگاه ها (Investigators): این افراد به خواندن تابلوها، نگاه به اطراف و … می پردازند!

طبق مشاهدات من در فضاهای بسیار متراکم مثل مترو، افراد از روش ۱ و ۳ برای انتظارکشیدن استفاده می کنند!

درنهایت لافلند سعی می کند شرح دهد که چرا افراد از این روش ها استفاده می کنند. بهتر است این چرایی را در  پست دیگری توضیح دهم.

برای آگاهی از پست های بعدی می توانید در کانال تلگرام وبلاگ عضو شوید.
برای عضویت در کانال وبلاگ اینجا کلیک کنید

یک دیدگاه در “دنیایی از غریبه ها!”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *