پاتریشیا کاس از نظر من یکی از بهترین خواننده های فرانسه است و صدایی بسیار زیبا و قوی دارد. یکی از ترانه های معروفی که این خواننده مشهور به زبان انگلیسی اجرا کرده ترانه If you go away است. می توانید این ترانه را از اینجا دانلود کنید. امیدوارم از شنیدن این موسیقی زیبا لذت ببرید. شعر این ترانه در ادامه آمده است:
If you go away On this summer day
Then you might as well take the sun away
All the birds that flew in the summer sky
When our love was new and our hearts were high
When the day was young and the night was long
And the moon stood still for the night bird’s song
[If you go away]
But if you stay I’ll make you a day
Like no day has been or will be again
We’ll sail the sun We’ll ride on the rain
We’ll talk to the trees We’ll worship the wind
And if you go I’ll understand
Leave me just enough love to hold in my hand
[If you go away]
As I’m the real must there’ll be nothing left
In the world to trust just an empty room
Full of empty space like the empty look
I see on your face I’ve been the shadow
Of your shadow I fell you might have kept me by your side
[If you go away]
But if You stay I’ll make you a day
Like no day has been or will be again
We’ll sail the sun We’ll ride on the rain
We’ll talk to the trees We’ll worship the wind
And if you go I’ll understand,
Leave me just enough love to hold in my hand
[If you go away]
به دیدارم بیا هر شب ، در این تنهایی ِ تنها و تاریک ِ خدا مانند
دلم تنگ است .
بیا ای روشن ، ای روشن تر از لبخند
شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهیها
دلم تنگ است.
بیا بنگر، چه غمگین و غریبانه
در این ایوان سرپوشیده ، وین تالاب مالامال
دلی خوش کرده ام با این پرستوها و ماهیها
و این نیلوفر آبی و این تالاب مهتابی
بیا ای همگناه ِ من درین برزخ
بهشتم نیز و هم دوزخ
به دیدارم بیا ، ای همگناه ، ای مهربان با من
که اینان زود می پوشند رو در خوابهای بی گناهیها
و من می مانم و بیداد بی خوابی.
در این ایوان سرپوشیده ی متروک
شب افتاده ست و در تالاب ِ من دیری ست
که درخوابند آن نیلوفر آبی و ماهیها، پرستوها
بیا امشب که بس تاریک و تنهایم
بیا ای روشنی ، اما بپوشان روی
که می ترسم ترا خورشید پندارند
و می ترسم همه از خواب برخیزند
و می ترسم همه از خواب برخیزند
و می ترسم که چشم از خواب بردارند
نمی خواهم ببیند هیچ کس ما را
نمی خواهم بداند هیچ کس ما را
و نیلوفر که سر بر می کشد از آب
پرستوها که با پرواز و با آواز
و ماهیها که با آن رقص غوغایی
نمی خواهم بفهمانند بیدارند.
شب افتاده ست و من تنها و تاریکم
و در ایوان و در تالاب من دیری ست در خوابند
پرستوها و ماهیها و آن نیلوفر آبی
بیا ای مهربان با من !
بیا ای یاد مهتابی !
ما درس سحر در ره میخانه نهادیم
محصول دعا در ره جانانه نهادیم
در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش
این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم
سلطان ازل گنج غم عشق به ما داد
تا روی در این منزل ویرانه نهادیم
در دل ندهم ره پس از این مهر بتان را
مهر لب او بر در این خانه نهادیم
در خرقه از این بیش منافق نتوان بود
بنیاد از این شیوه رندانه نهادیم
چون میرود این کشتی سرگشته که آخر
جان در سر آن گوهر یک دانه نهادیم
المنه لله که چو ما بیدل و دین بود
آن را که لقب عاقل و فرزانه نهادیم
قانع به خیالی ز تو بودیم چو حافظ
یا رب چه گداهمت و بیگانه نهادیم
دستنوشته های غلامرضا صابری تبریزی درباره علم و گاهی مسائل حاشیه ای