محمدعلی بهمنی

در این زمانه بی های و هوی لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست

چگونه شرح دهم لحظه لحظه خود را
برای این همه ناباور خیال پرست؟

به شب نشینی خرچنگ های مردابی
چگونه رقص کند ماهی زلال پرست

رسیده ها چه غریب و نچیده می افتند
به پای هرزه علفهای باغ کال پرست

رسیده ام به کمالی که جز اناالحق نیست
کمال دار برای من کمال پرست

هنوز زنده ام و زنده بودنم خاری ست
به چشم تنگی نا مردم زوال پرست

برای آگاهی از پست های بعدی می توانید در کانال تلگرام وبلاگ عضو شوید.
برای عضویت در کانال وبلاگ اینجا کلیک کنید

3 دیدگاه در “محمدعلی بهمنی”

  1. هنوز زنده ام و زنده بودنم خاری ست
    به چشم تنگی نا مردم زوال پرست

    سلام.
    در یکی از صفحات وبلاگ قبلی مطلبی نوشته بودی، یه شعر بود،
    مردم زنده کش مرده پرست
    (یه همچین چیزی بود که به نقل از کسی گفته بودی)،
    خلاصه اینکه این شعر منو یاد اون شعر انداخت.
    شعرهایی که نقل میکنی جالب و واقع گرایانه هستن.

  2. سلام. یه مطلب توی نت دیدم، نوشته بود،
    برای آنانکه هنرشان بوییدن رد پاست، ردپا بگذار، تا منزلت جایگاهشان را بدانند.
    منو یاد داستان شنل قرمزی انداخت، که قبلا کارتونش هم پخش میشد، پشت سرش تکه های نون رو عمدا” میذاشت که راه رو گم نکنه،

    یادش بخیر دوران کودکی، بهترین دوران بود.

    (:

پاسخ دادن به limbo لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *